ഒരു ക്ഷമാപണം

മാപ്പ് നൽകൂ നീ എൻ പ്രിയേ…..
നിന്റെ മനസ്സിന്റെ മോഹത്തിൻ ചില്ലു പാത്രം
മറവിതൻ മുഖം മൂടിയാൽ കളങ്കിതമാക്കിയെങ്കിലും
ക്ഷമിക്കൂ നീ, അവിവേകിയാം നിന്റെ ഈ പ്രിയനോട്;

ചിത്രശലഭങ്ങൾ നൃത്തം വയ്ക്കുമാ ആരാമത്തിൽ
നിനയ്ക്കായ് പൂക്കളം ഒരുക്കീടുവാനിന്നും ഞാൻ മറന്നുപോയ്
നിൻ കൈകളിൽ ചർത്തുവാൻ ഇന്നും മറന്നുപോയ് ഞാൻ
ചിരിച്ചിലങ്കയണിയുമാ കരിവളക്കമ്പളം

എന്നും എനിക്കായ് പാടുവാൻ നീയൊരു കുയിലായി മാറിയതും,
വേനൽച്ചൂടിലെനിക്കു തണലേകാൻ ഒരു കാർമേഘമായി പടർന്നതും,
പുലരിയിലെന്നെ തഴുകിയുറക്കമുണർത്തുമാ കുളിർതെന്നലായതും,
പിന്നെ രാവിൽ സൌരഭ്യമേറുമാ പാലപ്പൂവായി വിരിഞ്ഞതും,

അറിഞ്ഞില്ല ഞാൻ പ്രിയേ നിൻ ഹൃദയത്തിലെനിക്കായ്
നീ, നിറച്ചു വച്ചൊരാ സ്നേഹാമൃതത്തിൻ സാന്നിദ്ധ്യം
വിതുമ്പിടുന്നു ഞാനിന്നു നിൻ വിയോഗത്തിൽ
എൻ ആത്മാവു പിടയുന്നു എൻ നഷ്ടനൊമ്പരത്താൽ,

മാപ്പു നൽകൂ, നീ പ്രിയേ......
അതിമോഹമെന്നൊരാ തിമിരം മറച്ചൊരെൻ കാഴ്ചകൾക്ക്,
ഊർന്നു പോകിലും നിന്നെ തടയാത്തൊരെൻ നീചകരങ്ങൾക്ക്,
ധനമോഹം കല്ലായി മാറ്റിയൊരെൻ കുഞ്ഞു ഹൃദയത്തിനു,പിന്നെ ,
ഇന്ന് നിന്നിലലിയാൻ വെമ്പിടുമെൻ ആത്മാവിനു………